Prusa 100

W sobotę była Parapetówa u Pawła i Bartka.

Było "rześko" :>


.

Olek

Równo rok temu odszedł Olek.
Dziś rocznica.
Przed pierwszym dniem wiosny.
Nie nastrajająca to była nowina.

Olek był "złożonym" osobnikiem.
Miał swoje dobre i złe cechy, ale czasem więcej było tych złych.
Tęsknię za tym jak warczał na mnie przez okno. Jak szczekał na wszystkie okoliczne dzieci i starszych ludzi. Jak pochłaniał ogromne ilości czereśni.
Jak po czesaniu, na działce ścieliła się istna kołdra z jego futra.
75 kg żywej wagi. Same mięśnie i grube futro.
Fajny przyjaciel na zimne wieczory.
Kiedyś ciągnął sanki, przytulał się, cieszył na Twój widok, obwąchiwał wesoło, wskakiwał "na kolanka" i tak sobie siedział.
A jak przestało się zwracać na niego uwagę, to podchodził, kładł łapę na twoim udzie, wbijał w nie pazury i przesuwał łapą w dół.
Jakby mówił - Ej, ja też tu jestem.

Potem warczał już prawie na każdego. Chodził naburmuszony, atakował ludzi i dawał się głaskać raz na ruski rok.

Olek lubił czereśnie. Dostawał ich pełną miskę i wcinał ze smakiem.
odrywał sobie owoce od ogonków.
Potrafił odkręcić plastikową butelkę w ciągu 40 sekund.
Potrafił skakać na wys. 2 metrów w celu złapania tchórza siedzącego na słoninie dla ptaków. Nigdy nie pił świeżej wody, zawsze musiała ona odstać jakieś 2-3 dni.
Nie jadł nic z podłogi. Mógł wytrzymać wiele godzin bez załatwiania potrzeb fizjologicznych, bo wstydził się zabrudzić podłogę.
Dzięki jego obecności, przez 10 lat nie było na moim osiedlu ani jednej kradzieży.
Olek był pogromcą okolicznych pijaków.
Jak ktoś źle się czuł, lub miał zły humor - wtedy On podchodził, kładł głowę na Twoich kolanach i tak siedział, próbując cię pocieszyć.
Nie lubił bananów i sałaty, ale uwielbiał arbuza, lody i czekoladę.
Jak tylko słyszał szelest papierka, od razu dostawał ślinotoku i na ziemię wędrowały wielkie gluty.
Niczego i nikogo się nie bał. Nie bał się większych psów, nie bał się wystrzałów petard, nie bał się burzy, nie bał się weterynarza.
Nie lubił dzieci, bo kiedyś rzucały w niego kamieniami i petardami.
Nie lubił starszych ludzi. Nie lubił pijaków i zapachu alkoholu.
Pijaka zjadłby razem z ciuchami.
Jak kogoś atakował, to nie łapał za nogawkę ale rzucał się od razu do gardła.
Przez ostatnie kilka lat życia, nie lubił mnie i mojej Mamy.
Nie cierpiał kotów i nie lubił kąpania, na które skazany był regularnie.
Denerwował go odkurzacz i listonosz, którego tak jak i pijaka, zjadłby z całym odzieniem, nie gardząc nawet torbą.
Mojego kuzyna policjanta, chciał kiedyś zjeść przez okno.
Dobijał się do niego przez 20 min.

Ogólnie Olek to był dzik jakich mało.
Ale wszyscy go kochaliśmy.
W końcu był z nami 12 lat.

Ludzie też tak dziczeją.
Im są starsi, tym trudniej z nimi wytrzymać.
Ciężej z nimi żyć.


Na dolnym zdjęciu moja siostra - jedyna osoba, która mogła z Olkiem zrobić wszystko.
Oprócz niej Olek kochał jeszcze mojego Tatę.
Byli najlepszymi przyjaciółmi.
Ja i moja Mama należałyśmy tylko do reszty "stada".



Piszę dziś o nim, bo chcę, to kiedyś przeczytać, tak dla siebie i przypomnieć sobie.
Bo różnie się układa i o czymś mogę zapomnieć.




.

Hej Joe

W sobotę była parapetówa u Magdy i Michała.
Nowi ludzie, nowe możliwości, nowe klimaty.
Pyszne jedzonko.
Państwo Lisowscy spisali się wręcz znakomicie :>
Świetna zabawa. I jakiś taki inny zakres porozumienia.
Dobry zakres.
Naturalny.
Inna płaszczyzna. Dobra płaszczyzna.

Rzucam iskry.

Czasem niewiele trzeba żeby złapać porozumienie...
Trzeba błyszczeć dopóki jeszcze ma się ku temu możliwość.
Blask ma różne barwy.


.

:>

Bo ja lubię białe tulipany.


.

Kiełczyn

Wczoraj byłyśmy z Iwonką i Olką w Kiełczynie.
Miły dzień...
Stare, dobre okolice do których moje serce wyrywało się od dłuższego czasu.
Tęsknię za tymi miejscami.
Byłam w tej miejscowości setki razy, ale nigdy nie udało mi się wejść do tamtejszego kościoła. Podobno tamtejsza ołtarzowa figura czyni cuda.
Pierwszy dla mnie już uczyniła.
- Rozpoczęła nowy sezon wycieczkowy ;)

Wycieczka rozpoczęła się gdy od razu po wyjściu z auta, Olka (moja siostrzenica) wlazła w psią kupę. Aż popłakałam się ze śmiechu :P
Atmosfera dzięki temu wydarzeniu była wręcz genialna :D

A zakończyło się na tym, jak Olka krzyczała na cały kościół, że chce śpiewać razem z "Panem Księdzem - Chwała na wysokości".
Ponieważ trafiłyśmy do kościoła na chwilę przed rozpoczęciem mszy, Olka wyczaiła księdza i musiałyśmy szybko się ewakuować :P
Przez kolejne pół godziny był płacz "ja chcę śpiewać z Panem Księdzem" i śpiewanie w aucie "Chwała na wysokości, a pokój na ziemi" :D
Po drodze nowe ple golfowe, wielka pluszowa Myszka Mickey, która miała siedzieć w szopie nad rzeczką, a której wcale tam nie było, puste rowy, w których kiedyś za czasów starych wycieczek pasły się krowy, jasny labrador, kiedyś przywiązany do ściany, teraz siedzący w kojcu, nowe osiedle na zakręcie przed Tąpadłem... i wiele innych.

Potem było ciacho i herbatka.
Olka to twardy i marudzący zawodnik, ale wyprawy z nią zawsze są zaskakujące i pełne uśmiechu.


Krajobrazy szybko się zmieniają.
Tylko ludzie stoją w miejscu.
Czasem dlatego, że trudno im zrobić krok do przodu.
Może się boją, a może nie chcą.
Może nie umieją, a może nawet nie wiedzą, że czasem trzeba ruszyć z miejsca.
Dla własnego dobra.

Dyploms

Wczoraj odebrałam dyplomy.
Licencjacki i Mgr.
Licencjat 5 lat po obronie, a mgr 3 lata po obronie :P
Podobno nie jestem jedyną "spóźnialską" i byli ode mnie więksi rekordziści.
Pani w kwesturze powiedziała mi na ucho, że niedawno był ktoś, kto odebrał dyplom dopiero po 15 latach... i szukano go długo w archiwum.
Więc wcale nie jestem tak do tyłu ;)
Poza tym pocieszam się też tym, że jeszcze kilka osób z mojego rocznika nadal nic nie odebrało, a do tego wcale im się nie spieszy :D

Magister sztuki.
Co to znaczy? i do czego ten tytuł jest potrzebny? :P
Dziwnie brzmi, ale może być.

Z zachwytu zrobiłam swoim dyplomom całą sesję :P
Ale wrzucam tylko 4 zdjęcia :P
heheh :P



.

Jakiś taki

"- Wiesz co John? Opowiem ci pewną historię.
Na pewno ci się spodoba, bo wiesz... jest jakaś taka podobna do Twojej...


Pewnego razu w Ameryce żył sobie jakiś facet.
Prowadził jakieś życie i jeździł jakimś samochodem, któremu przy każdym hamowaniu odpadało lusterko i opadała na dół tylna, lewa szyba.
Miał jakąś żonę i jakiegoś syna.
Miał zwyczajną, nudną pracę w firmie sprzątającej, z której nie był jednak zadowolony ale jakiejś innej nie szukał.
I tak sobie jeździł każdego dnia do jakiejś pracy, z pracy wracał do domu i jadł jakiś obiad, po czym siadał na kanapie, kładł nogi na stół, brał piwo do ręki i czytał jakąś gazetę na zmianę z oglądaniem jakiegoś programu rozrywkowego, który akurat leciał w tv.

Pewnego razu po powrocie do domu zastał na stole jakąś kartkę z informacją, którą zostawiła mu żona. Facet miał odgrzać sobie obiad sam, ponieważ żona pojechała do jakiegoś sklepu po czajnik, który akurat się zepsuł.
Facet odgrzał sobie obiad, usiadł tradycyjnie na kanapie, położył nogi na stole, do ręki wziął pilota i włączył na jakiś przypadkowy kanał.
Ponieważ siedział tak już dobre 2 godz, a żony jak nie było tak nie było, zachciało mu się pić.
Nabrał wielkiej ochoty na herbatę.
Z ciężkim sercem, że musi ruszyć tyłek z kanapy, wstał i poszedł do kuchni.
Wlał wodę do czajnika i postawił go na gazie.
Usłyszał powolne syczenie i zobaczył, że w ściance czajnika zrobiła się dziura i wycieka z niego woda. Wkurzył się, ściągnął czajnik z gazu i zastanowił się czym by tu go zakleić na chwilę, żeby woda się ugotowała przed powrotem żony.
Poszukał jakiejś taśmy.
Gdy już ją znalazł, wziął ścierkę i przetarł nią dziurę.
Nagle w pokoju zrobiło się ciemno, a z czajnika wyleciał zielony dymek.
Facet zrobił jakąś dziwną minę, ale się nie przeraził nietypową sytuacją.
W pomieszczeniu rozległ się głos.
- Jestem Dżinem z czajnika. Ponieważ zrobiła się w nim dziura, a ty w przypływie dobrych chęci chciałeś ją załatać, spełnię twoje 3 życzenia. Wal śmiało.
Facet bez odrobiny zdziwienia czy też podejrzliwości zatarł więc ręce, wyszczerzył zęby i mówi:
- Chcę jakiś ciekawy i oryginalny samochód, na którego widok, kobiety będą jęczeć.
- Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem, powiedział Dżin. Masz jeszcze 2 życzenia - zastanów się więc czego jeszcze potrzebujesz.
Facet znów wyszczerzył się i powiedział:
- Chcę żeby moja żona miała po powrocie jakieś takie wielkie balony, żebym na ich widok miał aż mokre spodnie, bo coś ostatnio nie układa nam się w łóżku.
- Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem, powtórzył Dżin. Zostało jeszcze jedno życzenie. Tym razem zastanów się jeszcze mocniej, ponieważ więcej życzeń już nie będzie.
Facet podrapał się po głowie, usiadł na krześle i chwilę pomyślał.
- Mam! - krzyknął - Chcę być kierownikiem w dużej firmie!!!
- Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem, powiedział Dżin i zniknął.
W pokoju na powrót zrobiło się jasno, a na podjeździe słychać było kroki.
W zamku przekręcił się klucz i do mieszkania weszła żona.
Facet z czajnikiem w ręku, uradowany historią z Dżinem pobiegł do drzwi żeby jej wszystko opowiedzieć.
Jak już dobiegał do drzwi stanął jak wyryty ze zdziwienia.
Żona stała uradowana w drzwiach trzymając w ręku pęk kolorowych balonów.
- Zobacz kochanie co dostałam kupując nowy czajnik!
Facetowi opadła ręka, a cała resztka wody z czajnika wylała mu się na spodnie...
Zrezygnowany uśmiechnął się krzywo i wrócił na sofę.
Nie minęło 20 min., a zadzwonił telefon.
Ponieważ żona akurat była w pobliżu, odebrała go i mówi - kochanie to do Ciebie, dzwoni Frank z pracy, mówi że ma dla ciebie dobrą nowinę.
Facet przypomniał sobie o dżinie i o 2gim życzeniu, i pobiegł do telefonu jak strzała.
- Jestem, czuję, że masz dla mnie dobre wieści!
- Zgadłeś. Chciałem poinformować Cię, że dostałeś awans.
- Wiedziałem! - powiedział facet - mów szybko co i jak.
- No więc jak usłyszysz, to opadnie ci szczęka - Bill z wschodniego miał dziś zawał, nie wraca do pracy, przejmujesz jego stanowisko. Będziesz kierownikiem wysypiska.
Co prawda, pensja ta sama, co do tej pory, ale wiesz...
Facet opuścił ręce i odłożył słuchawkę.

Ubrał kurtkę i krzyknął do żony - wychodzę.
Wziął kluczyki i wyszedł z domu.
Odpalił auto i pojechał w stronę baru.
Jakiś dzieciak zajechał mu drogę rowerem i facet ostro zahamował.
Momentalnie z auta odpadło lusterko, a tylna szyba zjechała w dół.
Równolegle z nim zatrzymał się piękny i lśniący kabriolet, za którego kierownicą siedziała wspaniała, czarnowłosa kobieta.
Uśmiechnęła się i jęknęła - Dawno nie widziałam tak oryginalnego auta...



Wiesz co John, określ się wreszcie człowieku, bo chyba tak na prawdę sam nie wiesz czego chcesz i o co ci chodzi."


.

*

Life is beautiful :)




.

sesesese

No i co ja mogę teraz powiedzieć? :)
Jak to Lechowa dziś napisała w opisie na gadu - kosmos.
Taaak jest.
Kosmos.
Drabina samoświadomości.
I hyc do góry.

Czasem żeby coś mieć wystarczy tylko baaaaaaardzo chcieć.
Nie ważne co.
Chcesz to masz.
Ja chcę więc mam :D


A z Julką, za 5 lat spotykamy się w Paryżu :D Ona już tam wie co i jak ;)



Na zdjęciu - jak widać :P


.

between words

(Czytać od 1:6 min. klipu :P)


Wszystko co się dzieje jest pomiędzy słowami.
Koniec z tym.
Czas na tu i na teraz.
A resztą niech się zajmą ci, którym się nudzi i którzy mają na to za dużo czasu.

Wciąż nie rozumiem skąd w ludziach skłonność i ochota na głupie gierki i upartość.
Czemu niektórzy robią coś na pokaz, idą w zaparte w czymś tylko po to żeby komuś coś udowodnić. Nawet jeśli nie mają racji.
Czemu są ślepi na to, co oni sami robią źle, a widzą jedynie to co robi ktoś inny...
I nie ważne, że tak na prawdę nie ma to żadnego związku z rzeczywistością.
Lepiej takich zostawić samym sobie. Nie pomagać i nie starać się.
Może jak już nic im nie zostanie, to się wtedy opamiętają.

Ale tak to jest.
Life.



.

:D

Coś w innym klimacie :P


.

All Good Things

MY NAME IS.......
.... .. ..

Czasem kogoś znasz. A może tylko Ci się wydaje?
Żyjesz z kimś, żyjesz koło niego, niej, jego, jej.
Żyjesz i znasz? A może jest zupełnie odwrotnie?
Wydaje Ci się, że wszystko wiesz.
Znasz?
Nie znasz?
A może sam już nie wiesz?
Tak na prawdę do końca nie znamy nawet siebie, więc jak możemy myśleć, że coś o kimś dobrze wiemy?
Czasem poznajemy, to co ktoś chce nam pokazać.
A to co jest prawdziwe i trudne dla niego samego... to wychodzi z czasem.
Czas, czasem, z czasem, o czasie.. wszędzie ten czas.
Wychodzi i co? Co wtedy?

Jak masz siłę, to wchodzisz w ten świat. Na własne ryzyko.
Jeśli wątpisz choć przez ułamek sekundy "To choćbyś z pistoletem zaszedł mi drogę - powrotu nie będzie" jak to śpiewa Hey.
Ale tak na prawdę, to nie masz szans nawet jak nie zwątpisz.
Bo walki z sobą nie wygrasz, więc jak możesz wierzyć że uda Ci się to z kimś innym?

Bzdura.


.

krzywe twarze w krzywym świecie

Ludzie mają krzywe twarze.
Krzywe ciała i krzywe dusze.
Krzywe myśli.
Krzywo patrzą na krzywy świat.
"Stąpają po niepewnym gruncie"

S T Ą P A J Ą K R Z Y W O

.

Jak nie, jak tak?

Ogólnie uważam iż jest świetnie.
Choć tak na prawdę nie jest.
Ale jest przecież tylko wtedy, kiedy chcemy żeby było.
A jak nie chcemy, to jest zupełnie odwrotnie.
A jak jest zupełnie odwrotnie, to wcale nie jest świetnie.
A jak nie jest świetnie, to jest po prostu do bani.

Więc jest do bani.
Myślę sobie, ile jeszcze przede mną i zastanawiam się nad tym, po co o tym myślę, bo przecież jakbym nie myślała, to może byłoby inaczej.
A myśląc o tym co jest już za mną, wcale niczego nie zyskuję, ale i też nie tracę, bo przecież myślę o tym co było, a nie o tym co będzie.
O tym co jest teraz, wolę nie myśleć, bo przecież właśnie to, nastręcza mi najwięcej problemów.
A jak nie będę o nich myślała, to może nie będą one tak widoczne i może znikną.
Ale jak znikną, to przecież nie będę miała o czym myśleć.
A jak nie będę miała o czym myśleć, to będzie zwyczajnie nudno.

Lepiej więc jak się wszystko wali na łeb na szyję?
Nie wiem.
I jakoś nie chce mi się o tym myśleć.





**** bonus

- Ten sam post, słuchany przy 2óch różnych kawałkach ma inny wydźwięk.
A wydźwięk, to ważna rzecz.


.

Jak nie, jak tak?

Ogólnie uważam iż jest świetnie.
Choć tak na prawdę nie jest.
Ale jest przecież tylko wtedy, kiedy chcemy żeby było.
A jak nie chcemy, to jest zupełnie odwrotnie.
A jak jest zupełnie odwrotnie, to wcale nie jest świetnie.
A jak nie jest świetnie, to jest po prostu do bani.

Więc jest do bani.
Myślę sobie, ile jeszcze przede mną i zastanawiam się nad tym, po co o tym myślę, bo przecież jakbym nie myślała, to może byłoby inaczej.
A myśląc o tym co jest już za mną, wcale niczego nie zyskuję, ale i też nie tracę, bo przecież myślę o tym co było, a nie o tym co będzie.
O tym co jest teraz, wolę nie myśleć, bo przecież właśnie to, nastręcza mi najwięcej problemów.
A jak nie będę o nich myślała, to może nie będą one tak widoczne i może znikną.
Ale jak znikną, to przecież nie będę miała o czym myśleć.
A jak nie będę miała o czym myśleć, to będzie zwyczajnie nudno.

Lepiej więc jak się wszystko wali na łeb na szyję?
Nie wiem.
I jakoś nie chce mi się o tym myśleć.


.

A Room with a View

/>




Mam pokój z widokiem.
Patrzę, tu i teraz.
Trochę daleko i trochę blisko.
Czasem wcale.
Zamykam oczy.

Trochę o mnie, a trochę o tobie.
Trochę o was, za was i na was.


.

kolor

Znalazłam niedawno gruby plik stykówek z kolorowych filmów.
Przełom 2002/2010.
Z racji braku skanera do filmów, przeskanowałam sobie owe stykówki zwykłym skanerem.
Co prawda jakość jest kiepska, ale wrzucam kilka.

8 kolorowych lat zamkniętych w kilku kolorowych stykówkach.


Jak kiedyś przeskanuję filmy, to wrzucę oryginały.


(Nazwy miejsc w tytułach)

.

ehe :>

Ostatnio wszystko toczy się jakoś dziwnie. Poza mną.
Czuję się jakbym była widzem.
Siedzę przed nieograniczonej wielkości ekranem.
Oglądam film przygodowy. Akcja toczy się przez cały seans, co prawda ze zróżnicowanym tempem, ale jednak.
Nie ma reklam, więc brak czasu na chwilę odpoczynku i odejście.
Jak próbujesz odejść, to akcja nabiera tempa. Porywa cię do środka. Czasem w wirze zdarzeń nagle pojawia się zryw i budzisz się lądując na ziemi.
Jak w Incepcji.
Z levelu do levelu, w każdym coś nowego.
Najlepsze jest to, że pierwszy raz nie możesz w żaden sposób przewidzieć tego co będzie dalej. I to jest COŚ, bo dzięki temu przeżywasz wszystko tak jak być powinno.
Wszystko jest świeższe i ma dłuższy termin ważności.
A pudełko nie zawsze mieści w sobie to co opisuje etykieta...
Czasami to co z wierzchu nie wygląda tak jakbyśmy chcieli, mieści w sobie dużo pozytywnych niespodzianek.
Lecimy do przodu Panie i Panowie.
Teraz mamy tylko z górki.
A na drodze nie ma już żadnych przeszkód, są tylko materie wspomagające.
Te wesołe, ciekawe i pełne nowych możliwości.
Pełne życia.


Pod ich wpływem za oknem robi się jaśniej.
Nawet w nocy.


A tak ogólnie, to nie chce mi się gadać.
Wolę ostatnio trochę pomilczeć i nie pisać banialuków :P

:)

.

I'm so heavy, heavy

21 gram. Podobno tyle wazy dusza.
21 gam, tyle ważę dziś Ja.
Materia.
Nie czuje ciała, jakbym była gdzieś indziej.
Od tygodnia żyję w świecie snów i filmów.
Tak jest fajnie.
Chciałabym tam wejść i zostać.

Lubie mieć wolny czas, ale pogłębia on uczucie samotności.
A to nie jest dobre.

Uciekam do moich snów.........
Tam nigdy nie będę sama.


.