czwartek, 1 października 2009

jesień






Życie jest takie trochę dziwne.

Niby to szare niby kolorowe.


Masz już wszystko jakoś ułożone, nagle wszystko się zmienia.
Już za tymi zmianami nie nadążam.
Ale pomaga mi spokój.
Przyjmuję je z pokorą i czuję, że "tak miało być".

Masz pewną pracę na dłuższy czas, która bardzo lubisz, fajnych ludzi, świetne miejsce.
Z chwilę znienacka dowiadujesz się, że jednak już jej nie ma.
Na szczęście jest jeszcze szkoła, bo znów bym była bez niczego.

Jakoś tak dziwnie bywa.
Czas uodpornić się i przyzwyczaić do złych niespodzianek.
Może kiedyś spotka mnie jakaś dobra i zaskakująca, której nigdy bym się nie spodziewała.
Warto wierzyć.




Foto Kamionkowe, Kodakowe

p.s - Jestem w trakcie pstrykania na ostatniej w okolicy, kolorowej Agfie nabytej w zeszłym roku na Słowacji.

Zobaczymy co z tego wyniknie :]


.

Brak komentarzy: